Er werd gebeld aan de deur en er staat een buurvrouw met een formulier in haar hand. Dit formulier had ik eerder gezien. Je zet je naam en adres erop en geeft €2.=. Dit is voor het kindertehuis of voor de gehandicapten etc. Ditmaal was het voor het onderhoud van de oorlogsgraven...........
Er ging heel wat door me heen. Ik bedoel de generatie boven mij, hebben veel meegemaakt in de oorlog. Even dacht ik de discussie aan te gaan, maar naderhand is dat ook eigenlijk geen optie. Om te voorkomen dat we in de straat ook een klein oorlogje voeren. Toch heb ik met gemengde gevoelens mijn naam LUID & DUIDELIJK eronder gezet.
Onze generatie aan de beurt om te herdenken en dit aan onze kinderen mee te geven, maar ook proberen de andere kant te zien. Hier in het grensgebied is het ook niet gemakkelijk geweest. Zo heb je Nederlandse buren en zo ligt er prikkeldraad dwars door het veld. En wat hebben ze hier ook een hekel aan die soldaten, gehad die vertelde wat je wel en niet mocht. Ook hier hebben ze de mensen, die geen eten meer hadden, opgevangen.
Nee,ik ben van mening dat er bij een oorlog alleen maar slachtoffers zijn. De hoge heren zijn gestraft en wij.......hebben er hopelijk iets van geleerd. Hoewel ik soms heel erg twijfel of dat wel zo is. Dus laten we herdenken en er over nadenken. Dit heeft mijn buurvrouw niet gedaan, anders had ze niet aangebeld.......denk ik. Graag wil ik nog wel even erbij vertellen dat ik niets goed probeer te maken, want dat is onmogelijk.
Liebe grusse aus
Deutschland,
Yvonne
Zie ook: yvonnehobbyallerlei.blogspot.com
